Άντρες vs Γυναίκες

Η μάχη των φύλων είναι γεγονός. Τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι καν γεγονός, είναι θεσμός, είναι νόμος εθιμικώ τω δικαίω κ.λπ., μένει μόνο να κατοχυρωθεί συνταγματικά. Σήμερα θα πάρω το μέρος των αντρών (επειδή τυγχάνω τοιούτος... ουπς, αυτό μπορεί να παρερμηνευθεί, αλλά στα παπάρια μου, γυναίκα και παιδιά έχω, δεν τρέχει τσάι, αλλά θα μου πεις γυναίκα και παιδί είχε και ο Λαζόπουλος... τέλος πάντων, ΑΛΛΟ είναι το θέμα μας!).

Σήμερα θα αποδείξω ότι οι γυναίκες είναι κατώτερα όντα, ή ανώτερα όντα με πολύ ενοχλητικές συνήθειες και αντιλήψεις, ή μάλλον, για να ξεμπερεδεύω και να μπω στο θέμα μου, θα αποδείξω ότι άντρες και γυναίκες είναι διαφορετικά είδη του ίδιου γένους.

1. Τα χρώματα. Τα μάτια αντρών και γυναικών δουλεύουν διαφορετικά. Βλέπουν ΑΛΛΑ πράγματα. Και δεν εννοώ ότι όταν ένας άντρας βλέπει μία λίαν γαμήσιμη γκόμενα να περνάει, η σύντροφός του (διατείνεται ότι) βλέπει ένα ξεπεσμένο πουτανάκι που τα ρίχνει σε όλους αλλά έχει οχτώ κιλά κυτταρίτιδα και τα βυζιά της είναι πεσμένα, που να σου τα λέω Κούλα μου, δεν έπερνε τα μάτια του από το τσόλι ο προκομμένος μου, κ.λπ. Όπα, ξεφύγαμε, πάμε πίσω. Λέγαμε για τα χρώματα.

 Ένας άντρας μπορεί να ξεχωρίζει τα βασικά χρώματα (μπλε, κόκκινο, κίτρινο) και μερικά ακόμη (καφέ, πράσινο, άσπρο, μαύρο, γκρι). Αυτά του φτάνουν για να πορευτεί σε ολόκληρη τη ζωή του χαρούμενος, χωρίς να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα. Θα πάρει μπλε αυτοκίνητο, θα φοράει κόκκινη γραβάτα, θα έχει καφέ σκύλο κ.ο.κ. Τώρα για ποιο λόγο ο κάθε μπίθηκας ξοδεύει τ' άντερά του για να αγοράσει κινητό με οθόνη 16 εκατομμυρίων χρωμάτων είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας και marketing, οπότε θα το αφήσουμε κατά μέρος. Η γυναίκα από την άλλη βλέπει (ή έχει εφεύρει για να μας τη σπάσει) εκατομμύρια άλλα χρώματα που οι άντρες αντιμετωπίζουν στην καλύτερη των περιπτώσεων με καχυποψία. Το τυρκουάζ, το γκρενά, το σομόν, το σάπιο μήλο (;;;;), είναι χρώματα που ΔΕΝ υπάρχουν. Μην πιστεύετε καμία γυναίκα όταν αναφέρεται σε γκρι σουρί, σε γκρι μολυβί, σε γκρι ανθρακί, ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΓΚΡΙ είναι, τέλος! Το τυρκουάζ είναι μπλε κι αν ξανακούσω για σάπια μήλα, θα αναγκάσω όποιαν εξέφερε την αυτή την προσβολή (στον αντρικό αμφιβληστροειδή) να καταναλώσει κάμποσα. Εν κατακλείδι ο ορισμός του άντρα μπορεί να επαναπροσδιοριστεί ως "δαλτωνική γυναίκα με όρχεις".

2. Τα λουλούδια. Από την αντρική πλευρά του τοίχου, τα λουλούδια είναι απλώς ο τρόπος που έχουν ανακαλύψει για να γαμιούνται οι μέλισσες. Ή τα λουλούδια εφυήραν τις μέλισσες για να μπαλαμουτεύονται, δε θυμάμαι. Από κει και πέρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούμαστε μαζί τους. Αν περάσεις από την άλλη πλευρά, θα διαπιστώσεις ότι... οι γυναίκες είναι ΑΝΩΜΑΛΕΣ! Δε φτάνει που λατρεύουν τα λουλούδια, τα σκοτώνουν κατά συρροή! Αχ, τι ωραίο τριαντάφυλλο, ας το κόψω. Σα να λέμε: Τι χαριτωμένο παιδάκι, ας το καρατομήσω!

3. Ο Οργασμός. Χοχοχο... Χριστούγεννα έχουμε πουλάκια μου; Όχι, θα μιλήσω με απλούς και καθόλου προσβλητικούς (για τους άντρες) όρους για το σεξ των δύο φίλων. Ένας άντρας έρχεται σε οργασμό όταν το μαλαπερδόνι του τρίβεται λίγη ώρα κατά το διαμήκη του άξονα πάνω σε κάτι. Τέλος. Μόλις επέλθει ο οργασμός, φτύνει και λίγο σπέρμα και... That's all folks, ευχαριστούμε που ήρθατε στην παράσταση, θα είμαστε εδώ μέχρι την επόμενη Δευτέρα (γιατί ο οργασμός φέρνει και μια νύστα, όσο να 'ναι, στον άντρα). Με τις γυναίκες δεν μπορούν να καταλάβουν τι γίνεται ούτε... οι ίδιες οι γυναίκες. Ακούς για κολπικό οργασμό, κλειτοριδικό ργασμό, σημείο G, σημεία και τέρατα, έχω κι εγώ ανάγκες, όχι όλη την ώρα στα τέσσερα για να τελειώσεις κ.λπ. Κι εδώ είναι το πιο παρανοϊκό σκέλος: Η γυναίκα που έχει στην κατοχή της περίπου 18 τρόπους για να έρθει σε οργασμό, αποτυγχάνει σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό να "έρθει" σε σχέση με το φουκαρά τον ουραγκοτάγκο τον άντρα ο οποίος ακολουθεί μία και μοναδική πεπατημένη. Εγώ φταίω τώρα; Για να φέρει μια γυναίκα έναν άντρα σε οργασμό, πρέπει απλώς να τον αφήσει να την πηδήξει, ή να του παίξει μια μαλατσία, ή να τον πάρει στο στόμα. Μερικές φορές ούτε καν αυτό, εμείς οι άντρες χιμπατζήδες χύνουμε και αυθορμήτως. Για να κάνεις μια γυναίκα να τελέψει... δεν υπάρχει τρόπος. Είναι Lotto, είναι KINO, είναι καθαρά τυχερό παιχνίδι. Ο πιο σίγουρος τρόπος, είναι να της πάρεις αυτοκίνητο ή σπίτι, οπότε θα έχεις τουλάχιστον την ικανοποίηση μιας σοβαρής προσποίησης οργασμού.

 4. Διουρητική αυτονομία. Με δύο έννοιες. 

α) Αφ' ενός είναι γνωστό ότι οι άντρες διαθέτουν μεγαλύτερη κύστη, καθώς στις γυναίκες εκείνη η περιοχή είναι τίγκα σε όργανα που οι άντρς μόνο ακουστά έχουν και απεχθάνονται να τα προφέρουν. Για έναν άντρα μη-γυναικολόγο η γυναίκα έχει απλώς "μουνί" (κόλποι, τράχηλοι, σάλπιγγες, ωοθήκες και άλλες αηδίες είναι μέρος συνομωσίας των γυναικών). Το οποίο μουνί δε χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί, αρκεί το εν λόγω (ή οποιοδήποτε άλλο, δεν είμαστε ιδιαίτερα εκλεκτικοί) μουνί να ανοίγει τις πύλες του στο σιχαμένο γουρουνοπούτσι μας.
Τέλος πάντων, πάλι ξέφυγα. Η παρουσία τόσων (πιθανολογούμενης ύπαρξης, σύμφωνα με το μέσο άντρα) οργάνων στην περιοχή σημαίνει ότι οι γυναίκες έχουν μικρότερη αυτονομία και αναγκάζονται να σπεύδουν προς νερού των συχνότερα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η γκόμενα που ήπιε "ένα ποτήρι λευκό κρασί" (εντάξει, είναι για κράξιμο από μόνο του, αλλά δε μας αποασχολεί επί του παρόντος) να τρέχει συχνότερα προς νερού της από το γομάρι απέναντι που κατέβασε έξι μπίρες και αναρωτιέται αν είναι προτιμότερο να την πηδήξει πριν κατουρήσει και χάσει την εξαιρετική στύση που η γεμάτη κύστη του παρέχει, ή μετά για να απολαύσει λίγο και την εκσπερμάτωση και να μη σακατέψει τον προστάτη του από τώρα. 

Το άλλο θέμα στο οποίο διαφέρουν φανατικά τα δύο φύλα (είδη!) είναι ότι...

β) μια γυναίκα είναι πολύ δύσκολο να πάει στην τουαλέτα αν δεν έχει μαζί της μια άλλη γυναίκα. Τώρα, αρχίζουν τα δύσκολα. Έστω δύο ζευγάρια που έχουν βγει σε κοινό ραντεβού. Όποιος από τους δύο άντρες θελήσει να κατουρήσει ανά πάσα στιγμή, θα σηκωθεί (συχνά χωρίς να πει το παραμικρό), θα πάει στον καμπινέ, θα αρμέξει τη σαύρα του, θα την τινάξει και λίγο παραπάνω ώστε να ψιλοφουσκώνει καθώς θα διασχίσει το μέρος επιστρέφοντας, θα καθίσει και... αυτό είναι. Όταν οποιαδήποτε από τις δύο γυναίκες αποφασίσει ότι πρέπει να επισκεφτεί την τουαλέτα (ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν λέω ότι θέλει να κατουρήσει), θα γυρίσει στην άλλη και θα της προτείνει να πάνε μαζί. Η πρόσκληση είναι τυπική. Η άλλη γυναίκα είναι υποχρεωμένη από το DNA της (ή ενδεχομένως και το RNA της) να δεχτεί. Θα σηκωθούν μαζί και περπατώντας παράλληλα (μόνο αν δεν επαρκεί ο χώρος θα πηγαίνουν η μία μπρος κι η άλλη πίσω) θα πάνε στην τουαλέτα, όπου και θα σπαταλήσουν τουλάχιστον ένα τέταρτο από τις ζωές τους. Το τι γίνεται εκεί είναι ένα μυστήριο που κανένας άντρας δε θα μπορέσει ποτέ (ή θα ενδιαφερθεί) να διαλευκάνει. Ελλείψει πληροφόρησης, ενδιαφέροντος και καλυτέρων πραγμάτων για να κάνω, θα προχωρήσω στις εξής υποθέσεις:

α) Κατουράει η μία ενώ η άλλη κρατάει τσίλιες. Αν θέλει και η δεύτερη κατούρημα, μετά το πέρας της διουρήσεως της πρώτης αλλάζουν οι ρόλοι.

β) Κάποια από τις δύο χρειάζεται βοήθεια με κάποιο ρούχο∙ (έχετε ξαναδεί άνω τελεία σε blog;) ένα φερμουάρ που είναι εκτός βεληνεκούς χεριών, μια κιλότα που σκαλώνει, ένα ταμπόν που πρέπει να τραβηχτεί με τα δόντια για να βγει.... κάτι, τέλος πάντων.

γ) Η μία κόβει την κόκα και η άλλη σνιφάρει. Μετά οι ρόλοι αντιστρέφονται.

δ) Κάνουν η μία γλειφομούνι στην άλλη, ή κατευθείαν πλακομούνι.

ε) Η μία ζωγραφίζει με τις ακαθαρσίες της στον τοίχο και η άλλη βαθμολογεί αυστηρά.

στ) Δείχνουν τα βυζιά της η μία στην άλλη ώστε να διαπιστώσουν ποια τα έχει μεγαλύτερα.

ζ) Αφήνουν κλανιές που τόση ώρα ζορίζονταν να κρατήσουν και τις ανάβουν με αναπτήρα μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των αρσενικών.

η) Μακιγιάρονται (λες κι αυτοί που τις έβγαλαν θα θεωρήσουν αποτρεπτική ως προς το γαμήσι μια μουτζουρωμένη μάσκαρα ή ένα κραγιόν που έχει σβήσει) και επιθεωρούν η μία την άλλη.

θ) Απλώς ξεκατινιάζονται στο κουτσομπολιό.

Αν κάποιος θέλει να συμπληρώσει τη λίστα είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος.

5. Οι ορμόνες. Επειδή νομίζω ότι αναφέρθηκε σε άλλο άρθρο, θα είμαι σύντομος. Ο άντρας από την ώρα που θα μπει στην εφηβεία, μέχρι την ώρα που θα μπει στο φέρετρο, παράγει τις ίδιες ορμόνες, στα ίδια επίπεδα, τσαντίζεται με τα ίδια πράγματα, καυλώνει με τα ίδια πράγματα και γενικώς συμπεριφέρεται σαν ένα καλοεκπαιδευμένο πιθηκάκι του Παβλόφ. Η γυναίκα, από την άλλη, είναι μυστήριο τρένο. Κάθε φορά που πλησιάζει να της έρθει περίοδος, μπορεί να ρίξει ατομική βόμβα, επειδή κάποιος ακούμπησε το ποτήρι του νερού στο νεροχύτη αντί να το βάλει κατευθείαν στο πλυντήριο. Μπορεί να βάλει τα κλάμματα επειδή κάποιος είπε τη λέξη "χαλούμι" και να κλαουνιάζει επί ώρες. Ακόμη μπορεί απλά να λιποθυμίσει, όπως έκανε κάποια δεσποινίς Θωμαΐδου την οποία είχα την έντονη έλλειψη ευχαρίστησης να μη μπορέσω να αποφύγω να μεταφέρω δεμένη πάνω (μου) σε μια μοτοσικλέτα για μία απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, μέσα σε μια κατάμαυρη νύχτα, από την παραλία στην οποία κατέρρευσε μέχρι να επανέλθουμε στον πολιτισμό.

Και δεν είναι μόνο αυτό! Μια γυναίκα μπορεί να πάθει κατάθλιψη μόνο και μόνο επειδή γέννησε! Όχι, δεν εννοώ επειδή έφερε στον κόσμο ένα αποκύημα βιασμού, ή το κρασοπιασμένο μογγολάκι του αλκοολικού συντρόφου της, αλλά ένα παιδί το οποίο επεδίωξε και έκανε με κάποιον που γούσταρε και δε μεσολάβησε τίποτε που να αλλοιώσει την αρχική εξίσωση. Απλώς, άλλαξαν οι ορμόνες.

Και είναι και άλλα.... Κλιμακτήριος; Μεγάλα γλέντια. Ανεβαίνει η προγεστερόνη; Άλλα γλέντια. Ξεχύνεται η τεστοστερόνη (ναι, έχουν και από αυτήν!), τρελλαίνονται! Κάποιες δε φορές εκκρίνουν τη φοβερή "φερτηκαρταρεκαργιόλη" η οποία τις οδηγεί σε άκρατο, φρενήρες και ανεξέλεγκτο shopping, οπότε και αφήνουν το σύντροφό τους ταπί και (σπανίως) ψύχραιμο.

6. Ανοχή στον πόνο. Ο άντρας έχει χαμηλότερο κατώφλι πόνου από τη γυναίκα. Πολλοί λένε ότι οφείλεται στη σοφία της φύσης, καθώς μια γυναίκα πρέπει να αντέξει τους πόνους της γέννας και τριάς ωών της εξ ανατολών γείτονος (χώρας). Αν ήταν τόσο σοφή η φύση θα είχε απαλείψει τους πόνους της γέννας, η οποία θα διέφερε από το χέσιμο περίπου τρία κιλά και μία πόρτα. Η καημένη η φύση πάει με τη μέθοδο της δοκιμής και του λάθους και μια χαρά τα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, μην τα θέλουμε όλα δικά μας (φαντάσου αναγνώστη μου να είχες τα αρχίδια στη μασχάλη, πού θα την έβαζες την εφημερίδα;). Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο πόνο, είναι για να γλιτώνουν από τους άντρες και να αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής τους (εντελώς τυχαία, οι γυναίκες το έχουν πάντα μεγαλύτερο). Οι άντρες από την άλλη έχουν τόσο χαμηλό κατώφλι αντοχής στον πόνο, που αν ποτέ άντρας αναγκαζόταν να γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό, η επισκληρίδιος θα του χορηγείτο με αντλία βενζίνης και όχι με απλή σύριγγα. Το μόνο περίεργο με τις γυναίκες είναι αυτή η επιλεκτική ανοχή που επιδεικνύουν στον πόνο: Γεννάνε, κάνουν τεράστια τατουάζ που τσούζουν σαν το διάολο, βάζουν σκουλαρίκια στις ρώγες, την κλειτορίδα (και άλλα ανατριχιαστική σημεία), ξεριζώνουν με τσιμπιδάκι (ή με καυτό κερί!!!) τρίχες απ' όλο το σώμα τους , αλλά αν τύχει να τους ζητήσεις να τις πηδήξεις από τον κώλο, αρνούνται γιατί... πονάει.