Γλωσσικά ατοπήματα

Ως γλωσσικά ατοπήματα χαρακτηρίζονται οι εξής περιπτώσεις:

α) Όταν στο παθιασμένο τσιμπούκι ξεφεύγει η γλώσσα της γκόμενας και σου κοπανάει το ένα αρχίδι υπό γωνία κάνοντάς σε να βελάξεις από τον πόνο.

β) Όταν στο παθιασμένο γλειφομούνι, πιάσεις άθελά σου και λίγο κωλοτρυπίδα

γ) Όταν κάποιος στερημένος σεξουαλικά (;) παίρνει την ελληνική γλώσσα και της γαμάει ό,τι έχει και δεν έχει.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την τρίτη περίπτωση. Ναι, μη διαμαρτύρεστε εκεί στα πίσω έδρανα, έχω γράψει αρκετά για μουνιά, πούτσες, κωλοτρυπίδες και Volkwagen. Σήμερα έχουμε μάθημα. Και επειδή η αποδοτικότερη μέθοδος (στον πληθυντικό "μέθοδοι", κι όχι "μέθοδες") μάθησης είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων, θα παραθέσω ορισμένα “λαθάκια” σε προφορικό και γραπτό λόγο που μου έχουνε γαμήσει αλύπητα τα αυτιά και τα μάτια.

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ +1 ΔΩΡΟ

1. Πράσιν' άλογα. Όχι, ούτε άλογα, ούτε μουλάρια (που φημολογείται ότι εσχάτως αναβαθμίστηκαν από υβρίδιο σε είδος καθώς αναπαρήχθησαν). Η έκφραση είναι “πράσσειν άλογα”, το να ενεργεί κανείς χωρίς λογική. Το ρήμα πράττω, όπως και πολλές άλλες λεξούλες που προέρχονται από την αρχαία ελληνική συναντάται σε δύο τύπους: με δύο σίγμα ή με δύο ταυ. Αν σου φαίνεται περίεργο αυτό φίλε αναγνώστη, θυμήσου ότι οι μύριοι (δηλαδή οι δέκα χιλιάδες, για να μαθαίνουμε κάτι ακόμα) του Ξενοφώντα φώναζαν “θάλαττα, θάλαττα”, όχι γιατί είχε πρηστεί το στόμα τους από τα τσιμπούκια που τους είχανε κεράσει στη διάρκεια της μακράς διαδρομής, αλλά για τον προαναφερθέντα λόγο. Τέρμα τα πράσσα, τέρμα και τα άλογα. Όποιος δεν το κατάλαβε, να έρθει να τον κωλοσκαμπιλήσω μέχρι να του εντυπωθεί στο κωλοχανείο που έχει για εγκέφαλο.

2. Πλέει στα ολίσθια. Έλεος. Πούτσα έχετε για μυαλό. Η σωστή έκφραση είναι “πνέει τα λοίσθια” και δε ζητάω πολλά, αν σας καλέσω να σκεφτείτε πώς ακόμη κι αν είναι επισφαλής η θέση κάποιου που “πλέει στα ολίσθια”, είναι δυνατόν να πλέει κανείς σε κάτι που γλιστράει, ε; Πατινάζ κάνει γαμώ την πουτάνα μου δεν πλέει. Τα λοίσθια, είναι τα έσχατα, άρα ο πνέων αυτά είναι στα τελευταία του, τη βγάζει δεν τη βγάζει (ούτε για κατούρημα) και ζωή σε λόγου μας, να ζήσουμε να τους θυμόμαστε όσους δεν το βάλουν καλά στο μυαλό τους και με αναγκάσουν να τους ξεριζώσω το πάγκρεας με το γλωσσικό τους... ολίσθημα.

3. ...ντουσαν. Θα είμαι σαφής. Ντούσαν είναι ο Μπάγεβιτς, ο Ίβκοβιτς και μερικοί ακόμα γιουγκοσλαβικής προέλευσης αθλητές και προπονητές. Κανένα γαμημένο ρήμα της ελληνικής δεν έχει κατάληξη -ντούσαν. Κινούντο, εγαμούντο και Σιγμούντο Φρόιντ σε όποιον συνεχίσει με “ντούσαν” για να λύσει το προβληματάκι με τη μαμά του και τα σχετικά

4. Επαναλαβή. Ένα από τα λάθη που στοίχειωσαν τα παιδικά μου χρόνια, γαμώντας τη λ(αμ)όγια μικρή και αθώα ψυχούλα μου. Είναι επανάληψη. Λαβή, είναι αυτό που κάνεις με το χέρι και αδράχνεις (sic, αν και όχι πολύ σικ) την ψωλάθρα σου με σφιχτά τα δάκτυλα, με απώτερο σκοπό να την πανωκατωφέρεις για το γλύκαμα. Επαναλαβή θα ήταν αν το ξαναέκανες. Το άλλο, εκείνο που ήθελες να πεις όταν ζητούσες επίμονα να ξαναχτυπηθεί το πέναλτι (στα τρία κόρνερ) επειδή η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε σαν δοκάρι έδωσε μια ασάφεια στην όλη φάση, αυτό είναι επανάληψη. Και θα υποστεί επάλειψη και επανεπάλειψη με χύσι σε όλη του τη μούρη όποιος ενήληκας μου ξαναθυμίσει αυτό το βαθύ παιδικό τραύμα.

5. Πεολειξία. Ναι, το καταλαβαίνω μπαίνουμε σε βαθειά νερά, πλέουμε σε κάτι ολίσθια του κερατά, αλλά εδώ σας έφερα για μεταπτυχιακό, και επειδή έχει και περιεχόμενα βρακιού και άσεμνες πράξεις, ελπίζω ότι θα προσελκύσω το ενδιαφέρον σας. Δεν είναι πεολειξία, εκτός κι αν σε κάποια φάση “έληξε” το θέμα, το πέος χαλάρωσε και το ενδιαφέρον χάθηκε. Η λέξη είναι “πεολειχία”. Γιατί; Επειδή το αποφάσισα ΕΓΩ, μόλις ΤΩΡΑ, μετά από έρευνα και ετυμολόγηση που διήρκεσαν 12 περίπου  δευτερόλεπτα. Τέλος.

6. Μεγενθύνω. Όχι ρε φίλε, δε μεγενθύνεις τίποτε. Ούτε την ψωλή σου για να θεραπευθείς από την επάρατο μικροφαλλία σου, ούτε τους κύκλους γνωριμιών σου (ανάμεσα σε κόσμο που να μετράει) κάνοντας τέτοια αισχρά λάθη. Το ρήμα είναι μεγεθύνω, το ουσιαστικό είναι μεγέθυνση και αν είναι μεγέθυνση του πούτσου τόσο το καλύτερο για σένα εκτός κι αν εκληφθεί ως “για τον πούτσο μεγέθυνση”. Τα λοιπά είναι για τον πούτσο. Γιατί έβαλα τόσους πούτσους σε μια παράγραφο;

7. Οκτώμβρης. Ωραίος μήνας. Είναι ο μήνας που γαμάνε οι γύφτοι, θερίζουνε θύελλες όσοι έσπειραν ανέμους και γενικώς γίνεται κάθε δυνατή ξετσιπωσιά. Γιατί ο μήνας αυτός είναι Οκτώβρης. Χωρίς μι, γαμώ το μι της μαμής σου. Ευχαριστώ πολύ. Και μια που είπα Οκτώβρης, ΘΑΝΑΤΟΣ σε όλους τους (ψιλοΚΚΕ) δημοτικιστές της κλανιάς και της σάπιας πούτσας που μετατρέπουν όλα τα κάππα σε χι. Ναι, Οχτώβρης, χτίριο, εχτάχτως, στρουχτούρα, δεκαοχτούρα, υποστηριχτηκά, εχτίμηση, αχτοφυλακή, αχτίφ, ΧΧΧΧΧΧτικιάσαμε τόσα χρόνια. Κι εγώ διαβάζω Μαρξ (ενίοτε και Σπένσερ) αλλά το γαμημένο κάππα (ναι, με δύο πι) δεν το βίασα ποτέ, ούτε καν δαχτυλάκι δεν του έβαλα. Για τιμωρία να τους δώσουν να διορθώσουν στο χέρι όλα τα βιβλία και τα έντυπα στα οποία έχουν κάνει κατάχρηση του χι και μετά να τους χύσουν κάππα μέσα στα μάτια μέχρι να πάθουν ίκτερο (και όχι ίΧτερο, πουτανάκια του Ζαχαριάδη). Φαντασιώνω μια σκηνή όπου ανήλικες λέξεις με δάκρυα στα απορημένα μάτια τους θα δείχνουν στην αστυνομία της γλώσσας με τη βοθεία πάνινων λεξοκουκλακίων πού τις ακούμπησαν οι δημοτικιστές και τι τους έκαναν, με το χι και με το κάπα.

8. Ο επικεφαλής. Δε φαντάζεστε τι έχει τραβήξει ο επικεφαλής και πόσους πατεράδες έχει, καθώς οι μισοί έλληνες του έχουν γαμήσει τη μάνα. Ο επικεφαλής, δεν κλίνεται. Το φωνάζει, χτυπιέται, κάνει απεργία πείνας, απειλεί με ευχουχισμό και κλειτοριδεκτομή τους παραβάτες του ακλίτου ασύλου του, αλλά εις μάτην, του βγάζουνε το μάτι, του... “επικεφαλούς”. Μάθετε γαμοελληνικά και σταματήστε να κλίνετε επιρρήματα και άλλα μέρη του λόγου επέχοντα επιρρηματικό ρόλο και (παλιο)χαρακτήρα. Όπως το “εκεί” στη γενική δε γίνεται του “εκιού” (ecu, θεωρητική ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα που αντικαταστάθηκε από το ευρώ και μετά πτωχεύσαμε), έτσι και ο φουκαράς ο επικεφαλής, μένει επικεφαλής σε όλη τη διάρκεια των κλίσεών του και της γραμματικής του σταδιοδρομίας. Το ίδιο ισχύει και για το “υπέρ το δέον” που κάποιοι θεωρούν δέον να του κάνουν πρωτικό σεξ στη γενική (όχι την τράπεζα που αγόρασε με αδιαφανείς διαδικασίες για ένα κομμάτι ψωμί η γαλλικών συμφερόντων Societe Generale) λέγοντας "υπέρ του δέοντος".

9. Εξ απαλών των ήχων. Μάλλον δεν ήταν πολύ απαλοί οι ήχοι που κάνανε με τα νύχια οι αγάμητες φιλόλογοι που είχες στο σχολείο, αλλιώς δε θα είχε γεμίσει μαρμελάδα το αυτί και θα ήξερες ότι είναι "εξ απαλών ονύχων". Αλλά πού; Εσύ κοίταζες τα μπούτια της παρηκμασμένης γαλλικού(ς) και περίμενες πότε θα χτυπήσει το κουδούνι για να κάνεις τσιγάρο. Εύγε. Ελπίζω τώρα να καθαρίζεις σκατά. Και για να γαμήσω και την ψυχολογία αυτών που το ξέρουν σωστά, η έκφραση αυτή σημαίνει “από τρυφερή ηλικία” (πριν δηλαδή κάνεις τα γαμψώνυχα που είναι μέσα στη μπίχλα και με τα οποία καθαρίζεις κυρίως τη μύτη και τα αυτιά σου, ή βασανίζεις καμιά κιθάρα στο τσακίρ κέφι) και όχι, επαναλαμβάνω (επανάληψη, ε; το μάθαμε) ΟΧΙ “σεμνά και τρυφερά”, με το γάντι, χωρίς ιδιαίτερη σπουδή και εμβάθυνση, ή απλά “πρόχειρα”. Τέλος.

10. Ξαναεπαναλαμβάνω. Όχι. Εκτός κι αν επαναλάβεις κάτι για δεύτερη φορά. Φυσικά, μπορείς και να το"ματαξαναεπαναλάβεις πάλι άλλη μια φορά επίσης επιπλέον", αλλά τη δεύτερη φορά που λες ή κάνεις κάτι, απλώς το “επαναλαμβάνεις”. Τα υπόλοιπα είναι απλώς οδοντόκρεμες συνιστώμενες από 29 κατασκευαστές πλυντηρίων. Αν δεν ξέρουν αυτοί, κάποιον θα βρούμε να ξέρει. Ουστ!

11. Επέτρεψε, ανέθεσε, αντέγραψε κ.λπ. είναι τρίτος ενικού αορίστου και ΟΧΙ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ γαμώ το κλούβιο κεφάλι σου. Οι αντίστοιχες προστακτικές είναι “επίτρεψε”, “ανάθεσε” και “αντίγραψε” (αντίχριστε!). Την επόμενη φορά που θα ακούσω τέτοια προστακτική, θα συμπεριφερθώ σα να ακούω αόριστο και να δούμε ποιον θα συμφέρει, παλιομαλάκα...

12. Πενταήμερη. Πήγες. Μέθυσες, κάπνισες, μαστούρωσες, γάμησες (ή σε γαμήσανε), έσπασες όλα τα καζανάκια του ορόφου, έκλεψες και καμιά κιλότα από βαλίτσα για σουβενίρ, ε, μαλάκα, μάθε να τη λες και σωστά: Είναι “πενθήμερη”. Καθώς η λέξη “ημέρα” παλαιότερα έπαιρνε δασεία, το “τ” που κρύβεται μέσα στο πένΤε ( σου το ξεπέταξα για να το δεις) μετατρέπεται σε “θ”. Καλά ρε μαλάκα εγώ σου μιλάω για τη σωστή χρήση της ελληνικής κι εσύ τόση ώρα έχεις ξεχαστεί και αναπολείς τις μαλακίες που έκανες υπό την επήρεια ουσιών στη Ρόδο/Κρήτη/Κέρκυρα στα 17 σου; ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ!

Πόπο, είναι πολλά, μου έρχονται συνέχεια κι άλλα, γι' αυτό και θα κλείσω με μια κλασική σύφιλη, σημαδεμένη από τον αρθιμό (όποιος λέει τον αριθμό έτσι και είναι κάτω από 105 ετών είναι απλά αγράμματος) 13:

13. Πλατεία Μαβίλης! Δε φτάνει που χώσανε ένα έκτρωμα με τη φάτσα της Βουγιούκλως για προτομή στη συμπαθέστατη πλατεία όπου ΚΑΙ ΕΣΥ πας και τρως βρώμικο αφού σε πειράξει το σπέρμα του μπάρμαν στο στομάχι, αλλάξανε φύλο και στο Λορέντζο. Ήμαρτον πούστη κερατά.