Η Οργή Των Τιτάνων

Και μία "καταχώριση-σφηνάκι" σε αντίθεση με τα μακροσκελή αίσχη που συνηθίζω. Σήμερα θα αποφύγω να απολογηθώ για τη μακρά μου απουσία από το Blogging και θα κράξω μια γαμημένη ταινία που μου βίασε ένα ήσυχο βράδι μιας Πέμπτης.

To make a long story short, λόγω ενός παρανοϊκού μποτιλιαρίσματος (στις 9 το βράδι, έτσι;;;) χάσαμε την ταινία που πηγαίναμε να δούμε και μη θέλοντας να απεμπολήσουμε το δικαίωμα στην έξοδο και να επιστρέψουμε στα γονεϊκά μας καθήκοντα, είδαμε την αμέσως επόμενη. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Γιατί η "αμέσως επόμενη" δεν ήταν άλλη από την...

ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ!

Πάμε bullets; ΠΑΜΕ!

1. Ο μοναδικός τιτάνας που εμφανίζεται στην ταινία είναι ο Κρόνος. Κι αυτός θυμίζει αναίσχυντα τον Μπάλρογκ από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών. Οι υπόλοιποι τιτάνες μάλλον δεν είχαν τσαντιστεί αρκετά.

2. Ο τυπάκος που παίζει τον Περσέα μοιάζει περισσότερο με βυρσοδέψη, πεταλωτή αλόγων ή τσαγκάρη παρά με μυθικό ήρωα. Δε θέλω σώνει και καλά να δω παρανοϊκά six pack και δικέφαλους τεστοστεροναρισμένου κτήνους, αλλά θα ήθελα μια φάτσα που να με εμπνέει για ημίθεο.

3. Ο Κρόνος μπορεί να σκοτωθεί μόνο από το Τρίουμ (sic). Το καλό γούστο όμως, μπορεί να σκοτωθεί από άπειρες τανίες, ενώ η "οργή των τιτάνων" του δίνει άνετα τη χαριστική βολή.

4. Ο Ήφαιστος θυμίζει σαλταρισμένη γριά που χαχανίζει επειδή έριξε αλάτι στο τσάι που σέρβιρε τις φίλες της.

5. Στη σκηνή της τελευταίας μάχης, όλα τα στρατεύματα των θνητών (που μάλιστα αποδεκατίζονται) δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Ναι, δεν κόβουν ούτε δαχτυλάκι από τον εχθρό. Απλώς τις τρώνε και ψοφάνε μέχρι να κάνει ο Περσέας την αμερικλανιά του και να σώσει το γνωστό σύμπαν.

6. Νίσον και Φάινς ξεφτιλίζονται για τα φράγκα. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

7. Το σενάριο από την αρχή έως το τέλος έχει τη φρεσκάδα ξεραμένου τσιμέντου, τις ανατροπές ερπυστριοφόρου και το σασπένς αγώνα προπόνησης. Η σκηνοθεσία είναι για τον πούτσο, αλλά μπροστά στο χάλι του συνόλου περνάει σχεδόν απαρατήρητη, εκτός από τα σημεία όπου η εικόνα τρέμει επίτηδες για να μη χρειαστούν ακριβά 3D γραφικά στο post production.

8. Ο Κρόνος μιλάει άπταιστα τη γλώσσα της Μόρντορ, ή κάποια αντίστοιχη.

Είπαμε, σφηνάκι ήταν, εδώ λήγει.

Εδώ;

Όχι, έχει και λίγο ακόμη.

Παρακολουθώντας την ταινία θα έχετε την εντύπωση ότι ακούτε συνεχώς βογκητά και οιμωγές, ακόμη και στα σιωπηλά πλάνα. Δεν είναι τίποτε, απλώς κάποιος βιάζει την ελληνική μυθολογία, η οποία πλέον χρειάζεται επειγόντως πρωκτοραφή. Και -αλήθεια!- ο βιασμός της ελληνικής μυθολογίας είναι το λιγότερο ενοχλητικό στοιχείο μιας ταινίας που αντί να προβάλλεται στις αίθουσες θα έπρεπε να ταφεί ανώνυμα, νύχτα, κάτω από τόνους ασβέστη και μετά να μαζευτούμε και να χέσουμε όλοι από πάνω. Ή τουλάχιστον κάποιοι. Το μοναδικό θετικό της είναι ότι δημιούργησε ένα νέο πεδίο κριτικής, ξέρετε, με τα γνωστά αστεράκια, όπου 5 αστεράκια σημαίνει αριστούργημα και 1 αστεράκι σημαίνει "μην το δεις ούτε πρεζακωμένος". Πλέον, μετά τα μηδέν αστεράκια (που σημαίνει "το φιλμ πήρε φως, αλλά επειδή είχαμε συμβόλαιο, αναγκαστικά το προβάλλουμε"), υπάρχει και Η ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΑ, χάρη στην Οργή Των Τιτάνων.

Υ.Γ. Ξέχασα να αναφέρω ότι οι στρατιώτες της Ανδρομέδας είναι ντυμένοι σα Ρωμαίοι, το σχέδιο μάχης της Ανδρομέδας ("πρώτα το πεζικό θα επιτεθεί και μετά θα έρθει η φάλαγγα", η οποία φάλαγγα ήταν παντελώς... ανεφεύρετη τω καιρώ εκείνω) με έκανε να κλάσω από τα αυτιά, ενώ οι χίμαιρες έμοιαζαν να έχουν προέρθει από γουρούνι που βίασε τίγρη και δράκο.