Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Στης βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα

Να πάρει, κι είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μη μιλήσω ποτέ για θέματα επικαιρότητας από αυτό το βλάσφημο, αιρετικό, σκατολογικό, χυδαίο, προσβλητικό (και για τη νοημοσύνη), εμετικό και τα λοιπά blog. Έλα όμως που οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 με έκαναν να αλλάξω γνώμη.
Το ξέρω ότι θα το μετανιώσω με πόνο, αίμα και άλλα λιγότερο σεπτά σωματικά υγρά, αλλά θα την πω την παρόλα μου.
Και επειδή δεν έχω σε καμία υπόληψη το αναγνωστικό μου κοινό, εσάς τα πιθήκια που διαβάζετε τις μαλακίες μου αντί να κάνετε κάτι χρήσιμο στη ζωή σας, θα σας τα βάλω σε bullets, όπως κάνουμε στη διαφήμιση για να "περάσουμε στον καταναλωτή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος μας με άμεσο και εύπεπτο τρόπο". Γίδια!
Στις εκλογές, λοιπόν, με τσάντισαν:


α) Ο Αντώνης Σαμαράς. Ο άνθρωπος παίρνει ψυχοφάρμακα, αυτό είναι ευρέως γνωστό και συγχαρητήρια στον Αντωνάκη που το παλεύει και δεν έχει κλατάρει, ενώ επιμένει να βγάζει νοκ άουτ το Μητσοτακαίικο που προσπαθεί να του κάνει βουντού τα τελευταία 20 χρόνια (από τότε που έριξε τον Αποστάτη με αποστασία).
Φέτος, οι θεράποντες (ψυχ)ιατροί του Αντωνάκη, στο αναμφίβολα ισχυρό κοκτέηλ ψυχοφαρμάκων με το οποίο τον ποτίζουν για να μην ορμήσει στον κοσμάκη και δαγκώνει καρωτίδες (δείτε τα μάτια του κάθε φορά που βγαίνει στο γυαλί, το τυπάκι είναι αλλού), προσέθεσαν και στοιχεία ψυχεδελικών ενώσεων. LSD? Κάτι πιο "προχώ"; Θα σας γελάσω. Αλλά είναι καλό stuff. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς ο Αντωνάκης συγκέντρωσε κάτι λιγότερο από 19% (το ιστορικό χαμηλό της παράταξής του, περίπου μισό από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό) και μπροστά στις κάμερες χαμογελούσε ευτυχισμένος σαν πούστης σε λιβάδι με ψωλές (δεν έχω βρίσει από την αρχή του άρθρου και έπρεπε να πετάξω μια μαλακία). Ρε ψυχεδελιασμένε, αν είχες πάρει αυτοδυναμία τι θα έκανες, θα ράντιζες τις κάμερες με ψωλόχυμα; (ήταν να μην πάρω φόρα στο βρισίδι).


β) Αλέξης Τσίπρας. Ανοίγοντας την τηλεόραση και βλέποντάς τον χωρίς να ξέρει κανείς το αποτέλεσμα, είναι σίγουρος ότι έχει μπροστά του τον νέο πρωθυπουργό, με πλειοψηφία που του επιτρέπει να κάνει αναθεώρηση συντάγματος με το θερινό τμήμα της βουλής (ΟΚ, κάτι σα να κλειδώνεις το συρτάρι και να βάζεις και το κλειδί μέσα, αλλά είμαι εθισμένος στην υπερβολή). Καμαρώνεις τη βουτυρόφατσα που ευαγγελίζεται κοινωνική αλλαγή χωρίς πρόγραμμα, ρουφάς σα ναργιλέ στα τελειώματα τις τσαμπέ παπαρολογίες περί απαλλαγής από το μνημόνιο χωρίς έξοδο από το ευρώ (ευτυχώς οι παρόλες δε φορολογούνται) και νομίζεις ότι το τυπάκι έχει πάρει Πινοσετικά ποσοστά. Κοιτάς την καρτέλα και βλέπεις ότι ο κουραμπιεδίσκος είναι... δεύτερος! Με... 16 και κάτι τοις εκατό. Όπα μεγάλε, κατούρα και λίγο να καθαρίσουν τα τζάμια μας από τα φλόκια που έριξες.

γ) Ευάγγελος Βενιζέλος. Είναι γνωστό ότι ο χοντρός έχει όσο μυαλό όσο οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί μαζί, ή τουλάχιστον έχει πείσει τον εαυτό του ότι είναι έτσι. Αντί να βγει και να πει ευθέως ότι “σας κεράσαμε καυλί με το μνημόνιο μας κεράσατε τρικαύλι με 13%”, έριξε ένα ωραίο μπαλάκι για τη συνέχεια και να το δείτε που θα κάνει τους άλλους να τρέχουν. Καργιόλη χοντρέ, αν δεν ήσουνα πασόκος, θα σε πήγαινα, αλλά από την άλλη είσαι και ο μόνος άνθρωπος που κατάφερε να χάσει από το "γιωργάκι" (sic) κι αυτό δε σε βοηθάει να ανέβεις στην εκτίμησή μου. Η ήττα του άλλου χοντρού (εφ' εξής "κουράδα"), του Καραμανλή από το "γιωργάκι" δε μετράει, γιατί ο κουράδας είχε δει τα σκούρα και έκανε εκλογές για να χάσει και να γυρίσει στα πασακλίκια του και τις γαρδούμπες, άντες και κανένα αλλαξοκωλίκι, αλλα κυρίως μάσες.


δ) Αλέκα Παπαρήγα. Ο επικοινωνιακός αυτός κολοσσός που ηγείται του ΚΚΕ, κατάφερε να πάρει μισό τοις εκατό από το περίπου 50% που απώλεσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Έχοντας εκ προοιμίου απορρίψει κάθε πιθανότητα διαλόγου με οποιονδήποτε, γιατί άλλωστε είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ δε μιλάει με κανέναν που δεν είναι ΚΚΕ. Έτσι λοιπόν, αντί να καρπωθεί την ευκαιρία να τριπλασιάσει τα ποσοστά του ποντάροντας στην οργή και αγανάκτιση του κόσμου με τις ούτως ή άλλως φιλιλαϊκές θέσεις του, το ΚΚΕ κατάφερε να πάρει τις ψήφους των ίδιων "μπάμπηδων" που το ψηφίζουν από τη Βάρκιζα και μετά. Κι έχεις και την Αλέκα να βγαίνει και να σου λέει κατάμουτρα ότι "ο αγώνας συνεχίζεται", ναι, μωρή χαμούρα, αλλά εσείς παίζετε σε άλλο γήπεδο ή... άλλο άθλημα! Στην τελική, "κομμουνιστικό κόμμα" δεν είστε; Με κανέναν δε μιλάτε, συνεργασίες δεν κάνετε (εκτός από το επάρατο '89 όταν γλείψατε τα δρακουλίσια αρχίδια του Μητσοτάκη και έκτοτε φυσάτε και το γιαούρτι), είτε κάντε την επανάστασή σας να κυβερνήσετε μόνοι σας (αφού δεν παίζετε με τα άλλα παιδάκια) σε μια δικτατορία του προλεταριάτου, είτε να πάτε να γαμηθείτε και να πάτε στην Κούβα να σαπίσετε χτίζοντας βίλες για όταν πέσει ο Ραούλ και ξαναέρθουν οι Αμερικάνοι με τα ντάλαρς. Ουστ, απολιθώματα! Σε ένα πλαίσιο επιστημονικής φαντασίας θα ήθελα να δω το ΚΚΕ στην εξουσία να χάνει τ' αυγά και τα καλάθια. Γιατί κακά τα ψέμματα, ο χειρότερός τους εφιάλτης είναι να γίνουν κυβέρνηση. Όσο είναι στα αζήτητα του 8-9%, μπορούνε να πουλάνε επαναστατικές παπαρόλες, αγωνιστικά φούμαρα και ρηξοανατροπικές μαλακίες τσάμπα στα γίδια που τους ψηφίζουνε και πίνουνε νερό στο όνομα του πατερούλη και του Ζαχαριάδη. Γιατί αν μη τι άλλο, όταν ο κόσμος καίγεται, δύο τινά συμβαίνουν: Το μουνί χτενίζεται (αν και τις brazil τάσεις του καιρού μας είναι πλέον σπάνιο) και το ΚΚΕ βγάζει λάδι το Ζαχαριάδη και τη μνήμη του Στάλιν.
Δυο λογάκια ακόμα για το Αλεκάκι, θα μου τα επιτρέψετε. Δε με πειράζει που είναι σα μπουγάτσα χωρίς κρέμα. Με ενοχλεί όμως ότι κουβαλάει ένα μυαλό δεκαετίας '50 που δεν έχει κάνει τα στοιχειώδη σέρβις. Δεν έχει καν αλλάξει φλάτζες και τσιμούχες. Το αποτέλεσμα είναι να χάνει λάδι με το κιλό και να μη μπορεί να απαντήσει σε μια ερώτηση. Άλλο να διαβάζεις την πολυσέλιδη ανακοίνωση της κεντρικής επιτροπής του κόμματος χαμογελώντας στραβά κάθε φορά που πετάς πρόκες στον Τσίπρα μπροστά στις κάμερες, κι άλλο να πρέπει να ξαραχνιάσεις το μυαλο σου από την αμυγδαλή και πάνω για να μπορέσεις να απαντήσεις μια απλή ερώτηση (και πάλι να ΜΗΝ τα καταφέρνεις).


ε) Λαϊκός, Ορθόδοξος, Συνεγιαρμάς (sic). Με το που είδανε να χάνεται το πολυπόθητο τριαράκι που εξασφάλιζε την είδοσο στη βουλή, αρχίσανε να χύνουνε χολή εναντίον... της χρυσής αυγής, αποκαλώντας τους νεοναζιστές, φασίστες και άλλα φαιδρά, μέχρι ότι είναι ντροπή αυτή η φάρα να μπαίνει στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ρε σαλταδόροι ψωλοκοπάνες, τόσα χρόνια είχατε το (χρυσό) αυγό του φιδιού στη μασχάλη και το ζεσταίνατε προσεκτικά για να σας ψηφίζει. Τώρα που με τους πολιτικούς σας αριβισμούς και τα υπουργεία που πήγατε να τσιμπήσετε, καήκατε, απογοητεύσατε τα φασιστάκια σας, χάσατε την πραγματική σας εκλογική βάση και πήγατε στο διάολο. Να μείνετε εκεί παρακαλώ και να το βουλώσετε αν δεν έχετε κάτι ενδιαφέρον να πείτε. Που δεν έχετε. Οπότε βουλώστε το.


Προσεχώς κι άλλα... γιατί οι εκλογές (όπως και οι Γερμανοί) ξανάρχονται!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου