Ααααχχχ...
Όταν πρωτοφτιάχτηκε το Internet (και όλοι αναρωτιόμασταν που κατοικοεδεύει), η περιήγηση στις περιορισμένες ακόμη λεωφόρους του ήταν απλή. Θύμιζε εποχές γραμμής εντολών (όποιος δεν γνωρίζει τι είναι η γραμμή εντολών να πάει να γαμηθεί). Μηδέν γραφικά, μόνο κείμενο, καμία ουσιαστική διαδραστικότητα.
Και ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη (ή τουλάχιστον έτσι μας φάνηκε) οι ταχύτητες πήραν την ανηφόρα, η κυρα-Μαρίτσα στην πέρα Βρύση έχει σύνδεση που πριν 6-7 χρόνια θα τη ζήλευε και πανεπιστημιακό ίδρυμα και... τα σκατά μας πνίξαν.
Η διαδραστικότητα και η δυνατότητα απεικόνισης, έφεραν στις οθόνες μας ό,τι σκατό περίμενε χρόνιια, υπομονετικά (όπως ο Κθούλου που κοιμάται και περιμένει να έρθει η ώρα του, βλέπε προ-προηγούμενο άρθρο), και το κουραδομάνι ξεχύθηκε και μας κάλυψε πατόκορφα.
Τσόντες. Ναι, το ξέρω, όσο η κοινωνία παραμένει στην ουσία πουριτανική, τόσο το Internet θα συνεχίζει να πήζει με βυζιά. μουνιά και κώλους. Είναι κρίμα η μεγαλύτερε εφεύρεση μετά τον ηλεκτρισμό να είναι πάνω από 50% προσανατολισμένη στο χερογλύκανο.
Πουτσοστρεσαρίσματα και βυζοφουσκώματα. Δεν υπάρχει λογαριασμός ηλεκτρονικού ταχυδρομίου που να μη λαμβάνει καθημερινά τουλάχιστον 2 email που να τον καλούν να μετατρέψει το πλαδαρό χθαμαλοπούτσι του σε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων σάρκινο ρόπαλο, ή το επιπέδου σιδερώστρας στήθος σε καραβυζόμπαλο περιωπής (διαμέτρου μπάλας μπάσκετ), άμεσα, ανώδυνα, φτηνά, μόνο με χάπια, ή αντλίες κενού, ή ένα καριόλη που κάθεται και σου τα τραβάει μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό μέγεθος.
Chain-mail. Παλιά λέγονταν έτσι οι αλυσσιδωτές πανοπλίες που προστάτευαν τους ιππότες από τις ξώφαλτσες. Τώρα λέγονται έτσι α) οι σπαραξικάρδιες και 10000000% ψεύτικες ιστορίες πόνου β) οι γελοίες Μπουσκαλιο-feel-good powerpontαρισμένες κωλοτρυπίδες που μας λένε μια διδακτική ιστορία γ) εύκολοι τρόποι για να βγάλεις χρήμα με τη σέσουλα και να σου κάνει τράκα τσιγάρα ο Βαρδινογιάννηας, να σου ζητάει δανεικά ο Λάτσης και να έχεις παιδί για τα θελήματα τον Κόκκαλη.
Στην πρώτη περίπτωση, συνήθως είναι κάποιο παιδάκι που υποφέρει από καρκίνο στο πάγκρεας, από βλέννα στα νύχια ή από νυχτερίδες στα κόπρανα και εσύ καλείσαι να προωθήσεις το mail σε άλλους 147.000 αποδέκτες γιατί οι Γιατροί Χωρίς Τσίνορα, η Microsoft, η CocaCola και οι Μετανοημένοι Καγκεμπίτες για κάθε προώθηση δίνουν 5 σεντς ώστε να σωθεί το μαλακιστήρι. ΘΑΝΑΤΟΣ στις γκόμενες που βλέπουν τη φωτογραφία του παιδιού και γράφουν από κάτω "κρίμα το γλυκούλι". Έχει τύχει να δω το ίδιο κωλοcahinmail 8 χρόνια μετά, να αναφέρτεται στην 6 μηνών Marita από το Ουγκαγκατάβε με καρκίνο στον εγκέφαλο. 8 χρόνια μετά, δε θα το πιστέωετε, έμοιαζε ακόμα με μωρό 6 μηνών. Α, τι; Ε; Α, ναι, αναφερόταν ακόμη ως 6 μηνών.
Στη δεύτερη περίπτωση συνήθως υπάρχει μια ιστορία με ανθρώπινο ή μυθολογικό μοτίβο. Π.χ. ο Γιώργος έπεσε με αλεξίπτωτο, δεν άνοιξε, αλλά άνοιξε το εφεδρικό και σώθηκε. Τότε, πήγε και πήρε τσιμπούκι από τον τύπο που δίπλωνε τα εφερδικά αλεξίπτωτα και (αφού κατάπιε όλο το καταπιεσμένο χύσι του διπλωτή αλεξιπτώτων), του είπε συγκινημένος και με πέρλες στα χείλια: Είναι οι άνθρωποι που δεν τους δίνουμε σημασία που μας σώζουν τη ζωή. End of story, δώσε σημασία σε όλους τους ανθρώπους γιατί ένας από αυτούς μπορεί να είναι σημαντικός για σένα. Ή, ο Δαλάι Λάμα είχε βγάλει ένα κάλο στο δάχτυλο επειδή έξυνε συνεχώς τ' αρχίδια του. Ο παραγιός του εκείνη την ώρα σκότωνε βδέλλες γιατί την είχε παίξει τόσες πολλές φορές από τη βαρεμάσα που ήταν αδύνατο να την παίξει ξανά. Τότε ο σοφός Δαλάι Λάμα του είπε μια σοφία του τύπου "Το χιόνι είναι άσπρο αλλά ότι είναι κάτω από το χιόνι δεν είναι άσπρο" και ο παραγιός δεν κατάλαβε αλλά ψάρωσε. Μετά από μια βδομάδα, μια βδέλλα πήγε και βύζαξε τους κάλους από τα χέρια του Δαλάι και (ακόμη δεν έχει ξεράσει κανένας;) και οι κάλοι έπεσαν. Τότε μόνο κατάλαβε ο παραγιός τη σοφία του Δαλάι, ότι δηλαδή το καλό κρύβεται ακόμη και εκεί όπου δεν το περιμένεις, γι' αυτό να παίζεις λιγότερο με το πουλάκι σου και περισσότερο με τα άλλα παιδάκια. Όλες αυτές τις πίπες γεμίστε τις με φόντο φωτοσοπιασμένα τοπία και μικρά παιδάκια που χαμογελάνε, λιβάδια με παπαρούνες, ουρανούς και αρχιδιές και έχετε το πακέτο.
Στην τρίτη περίπτωση, ένας ξηγημένος τυπάς, πολύ πιο έξυπνος από εμάς, αποφασίζει να μας βγάλει από τη δύσκολη θέση να παλεύοθυμε για να επιβιώσουμε και μας δίνει συμβουλές για να γίνουμε όλοι πλούσιοι (να δω ποιος θα δουλεύει τότε). Συνήθως παραθέτει το "δικό του" παράδειγμα, το οποίο είναι αληθοφανές σε πρώτη ανάγνωση, ή τουλάχιστον μέχρι την τρίτη γραμμή, γιατί μετά γίνεται καταγέλαστο και για τον πούτσο. Στο τέλος, μας καλεί να αγοράσουμε κουπόνια, τάπερ ή αεροπλάνα και να τα πουλήσουμε πιο ακριβά στους επόμενους, ή να παίξουμε στο καζίνο με το σύστημά του (που γενιές μαθηματικών το έχουν αποκλείσει).
Ομιλούντα banners. Εκεί που έχεις μπει στο ειδησεογραφικό site από το οποίο παίρνεις τη στρεβλή ενημέρωση που αναλογεί στο επίπεδο νοημοσύνης με το οποίο μολύνεις τον πλανήτη, κάνεις ένα τσικ πιο δεξιά με το ποντίκι και κατά λάθος κάνεις mouse over πάνω από το banner που τα μάτια σου είχαν προσπαθήσει να του αποκλείσουν την πρόσβαση στο μυαλό ρίχνοντας 48 χιλιάδες φίλτρα. Χωρίς να το έχεις δει μέχρι εκείνη την ώρα, ένας τύπος στο banner κάνει κάτι γελοίο και μια ερώτηση καιροφυλακτεί από κάτω (π.χ. "ξέρεις τι περιμένει ο Τάκης;). Και όταν λέω "καιροφυλακτεί", το εννοώ. Γιατί με το που θα κάνεις mouse over μια γαμημένη φωνή κατακεραυνώνει τα τύμπανά σου με κά΄τι πολύ εμπνευσμένο του τύπου "Ο ΤΑΚΗΣ ΠΑΙΖΕΙ ΤΗ ΜΑΛΑΠΕΡΔΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΜΟΥΛΤΙΚΟΥΛΤΙ!" και πετάγεσαι πάνω αλαφιασμένος, έχοντας κλάσει μαλλί για 7-8 πουλόβερ. ΘΑΝΑΤΟΣ στον Τάκη και σύφιλη σε όλο του το σόι.
Pop-ups. Για κάποιο λόγο είναι 99% τζογαδόρικα. Μπαίνεις σε ένα site. Σημαδεύεις το κομπί που θα σε πάει στη σελίδα που θέλεις, κάνεις να το πατήσεις και... ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ, ΦΙΛΑΡΑΚΟ... Η σελίδα σου θα κάνει fade out και στη θέση της θα εμφανιστεί μία άλλη, που σε ενημερώνει ότι το το site που τόσο πολύ γουστάρεις είναι προσφορά του τάδε προϊόντος.
-Στ' αρχίδια μου φίλε, μπορώ να γυρίσω στη σελίδα που ήμουνα;
-Όχι, λυπάμαι, πρέπει να περιμένεις άλλα 23 δευτερόλεπτα :(
-Ρε, το αφεντικό μου τράβηξε μόλις καζανάκι, δε θα προλάβω. >:S
-Λυπάμαι, θα σε κάνω redirect σε 17 δευτερόλετπα. :|
-Ρε το αφεντικό ανοίγει την πόρτα.
-Σε 12 δευτερόλεπτα. :|
-Ρε έρχεται προς τα μένα!
-Σε 8 δευτερόλεπτα.:|
-Άσε, είναι ήδη από πάνω μου.
-Σε 3 δευτερόλεπτα.:|
-Γάμησέ με, θα το δω από το σπίτι γιατί με απέλυσε.
-Σε 1 δευτερόλ... :s
-Άει γαμήσου, είπαμε, τέλειωσε. .i.
Back to main page.
Αυτό που σας περιέγραψα είναι... Η ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ!
Γιατί υπάρχει και η περίπτωση να ανοίξεις ΜΙΑ σελίδα και από εκεί να ξεχυθούν σαν εμετός 48 διαφορετικά ΠΑΡΑΘΥΡΑ, τζογαδοροσελίδων (και ίσως και καμιά λίγο πιο σεξουλιάρικη, αλλά όχι τίποτις σοκαριστικό). Γι' αυτό:
Άντε γαμήσου EUROGRAND με τα 1000€ welcome bonus!
Ξεκωλιάσου William Hill Casino! Αν δεν ήσουν online θα σου έβαζα μπουλότο!
Και ας εξαφανίσει κάποιος τα πουταναριά που ξεπετάγονται κάτω δεξιά στην οθόνη μου ρωτώντας "Are your from Athens too? Do you want to hang around" σε άπταιστα ελληνικά, κάθε φορά που πάω να κατεβάσω torrent.
Φασίστες στο διαδίκτυο: Μπαίνεις σε ένα φόρουμ, καταθέτοντας μια ορθολογική άποψη (όπως π.χ. ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους από το χρώμα του δέρματος ή ότι κάθε ελληνίδα πρέπει να διακορεύεται στα 11 από μελαμψό μετανάστη ασιατικής καταγωγής). Ε, αμέσως θα μαζέψεις 7-8 φασίστες όπως τα σκατά τραβάνε τις μυΐγες. Αμέσως θα αρχίσουν το "διάλογο". Επειδή είναι όλοι αγράμματοι οι περισσότερες απαντήσεις είναι όπως η παρακάτω:
"ΠΑΛΙΑΔΕΡΦΑΡΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΟΥΝΕ ΕΣΕΝΑ ΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ". Προσέξτε τη χρήση κεφαλαίων που υποδηλώνει ότι ο γράφων "φωνάζει" και την ελαφρά συντακτική αναρχία, ειδικά προς το τέλος.
To be continued...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου