Μπ(άζα του Χ)όλιγουντ

Είμαι έτοιμος για θύελλα αντιδράσεων. Σήμερις (sic) θα θίξω τα ιερά και τα όσια του μαλάκα, θα κράξω ως μπάζα γκόμενες που χωρίς να λένε μία, για το άλφα ή βήτα λόγο έχουν προβληθεί (τουλάχιστον σε εμένα) ως υπερμούνες των 7 θαλασσών και των 45 ηπείρων.

1. Αντζελίνα Τζολί. 

Φρίξατε; Φρυάξατε; Πάθατε κολούμπρα; Ναι, το λέω το φωνάζω, το διατρανώνω, η γκόμενα είναι ΜΠΑΖΟ. Είναι ντεκαβλέ και είναι “ουστ” για τους εξής λόγους:

- Είναι ίδια με τον Γιον Βόιτ (μπαμπάς της). Ο δε Γιον Βόιτ είναι τρομαχτικός σαν άντρας, πόσο μάλλον σα γυναίκα.

- Το κεφάλι της είναι δυσανάλογα μεγάλο σχετικά με το σώμα της. Το ξέρω ότι η ιδανική γκόμενα για το μέσο Έλληνα έχει μεγάλο επίπεδο κεφάλι με πεταχτά αυτιά για να ακουμπάει τη μπίρα (ή το φραπέ) επάνω και να την καθοδηγεί με τα χέρια στο τσιμπούκι, αλλά αυτό ΔΕΝ κάνει μια γκόμενα γαμήσιμη.

- Τα τρομπόχειλα που διαθέτει προέρχονται από... μείωση ακόμη μεγαλύτερων τρομπόχειλων (και όχι με προσθήκη). Είναι το είδος τρομπόχειλου που είναι αδύνατο να το φανταστείς χωρίς μια γιρλάντα από χυσαμόλι να τσουλάει από τα πλάγια προς το πηγούνι.

- Ο τουπές της. Είναι από τις λίγες γυναίκες που ξυπνάνε μέσα μου το σιχαμένο σωβινιστικό κτήνος. Έχει ένα στυλάκι που με κάνει να θέλω να της πετάξω στη μούρη χεσμένα σώβρακα και να της ουρλιάξω “στο χέρι να τα πλύνεις μωρή, και το νου σου μη γαριάσουνε!”. Ή να της πετάξω τη σούπα στη μούρη ουρλιάζοντας (πάντα) “το αλάτι με το κιλό το έβαλες;”. Τέτοια πράγματα.

- Η Λάρα Κροφτ. Πέρα από όλα τα περιγραφέντα ελαττώματά της, απορώ πως κατάφερε να γίνει σύμβολο του σεξ, υποδυόμενη μια πρακτικά ασεξουαλική αρχαιολόγο που σπάει στο ξύλο τους σπασίκλες συναδέλφους της. 

Ποινή: Να της ξαναφουσκώσουν τα χείλια στο αρχικό επίπεδο και να της βάλουν την πλεξούδα της Λάρα Κροφτ στον κώλο. Στην κουζίνα μωρή και γρήγορα! Και τις πατάτες τις θέλω μαλακές μέσα, τραγανιστές απ' έξω!

2. Γκουίνεθ Πάλτροου. 

Το μοναδικό θετικό που μπόρεσα να της βρω, είναι ότι είναι... αδύνατη. Κι αυτό δεν το θεωρώ ακριβώς “θετικό” γιατί ως γνωστόν ο έλλην άντρας τα γουστάρει τα love handles.

Πέρα από αυτό, η γκόμενα είναι μια ατάλαντη στέκα που σε κάνει να απορείς πώς επιβιώνει στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα. Έχει από τις πιο άθλιες γυναικείες μύτες, ηλίθια μάτια και φρύδια, ενοχλητική προφορά και (ενδεχομένως) χλαμύδια. Θέλει ακόμη κανείς να τη γαμήσει; Με τις ευχές μου.

Ποινή: Μανταλάκια στις ρώγες, με 3 περιστροφές κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.

3. Κίρα Νάιτλι. 

Δεν υπάρχει πιο ντεκαβλέ γκόμενα στην ιστορία του κινηματογράφου. Κι ενώ δεν μπορείς να της προσάψεις κάτι άμεσα, με το που τη βλέπεις ο πούτσος σου αποκτά τη σκληρότητα μαρέγκας. Κι ενώ δε μπορείς να την αντιπαθήσεις, ούτε να βρεις τι ακριβώς σε χαλάει, ποτέ μα ποτέ δε θα τη φαντασιώσεις στο κρεβάτι, στον καναπέ, στο... οπουδήποτε εφαρμόζεις την αρχή της χειρός. 

Ποινή: Αναγκαστική συμμετοχή σε piss and sperm gangbang. Εκεί που τις βάζουνε κάτω, δεν τις πηδάει κανείς κι όλοι τις χύνουνε και τις κατουράνε. Ελπίζω μετά από τέτοιο στίβο μάχης να στρώσει.

4. Πενέλοπε Κρουζ. Την πρώτη φορά που την είδα σε ταινία, σκέφτηκα “βρε το φουκαριάρικο... πώς είναι έτσι;”. Λίγα χρόνια μετά, ήταν το απόλυτο sex symbol της Ιβηρικής χεσονήσου (sic). Ε, όχι, υπάρχουν και όρια. Κοντή, άσχημη, με ηλίθια χαρακτηριστικά και τάσεις για υστερία, ΟΧΙ, ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ, δεν σε κάνουν γκόμενα. Σε κάνουνε μπάζο από αυτά που πάνε σε gangbang τσόντες για γλύφουνε το χυσοπελτέ που άφησαν 15-20 νταβραντισμένοι πάνω στο κορμί της πρωταγωνίστριας. Στην καλύτερη περίπτωση. Μου κάνει έκπληξη που υπάρχουν άντρες που τη φαντασιώνονται. Αν με κλείδωνες σε ένα κελί με την Κρουζ και τη Γεωργία Βασιλειάδου, θα πηδούσα... ΑΠ' ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ!

Ποινή: Τρίωρο 69 με την Άγγελα Μέρκελ το οποίο θα σχολιάζει ζωντανά ο Σόιμπλε (αυτουνού, όλο του σόι είναι μπλε; Τι στο διάολο γίνεται;). Α, και ένα γερό μπερντάχι ξύλο γιατί το έχει πάρει και πολύ πάνω της η... μύξα.

5. Σάλμα Χάγιεκ.

-Άσχημη.

-Αλλα ταλαντούχα.

-Δε με τσιμπουκώνει το ταλέντο!

Οι προκολομβιανές φυλές της αμερικής είναι για τον πούτσο (ειδικά από άποψη εμφάνισης). Οπότε συνήθως ό,τι παράγουν (από άποψη εμφάνισης) είναι για τον πούτσο. Αν η Σάλμα είναι ό,τι καλύτερο έχουν να παρουσιάσουν από πλευράς ομορφιάς, φτάνει και περισσεύει για να δικαιολογηθούν οι ανθρωποθυσίες και οι αποκεφαλισμοί που έκαναν επί χιλιετίας Ίνκας, Μάγια και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις της νοτίου Αμερικής.

Ποινή: Τσιρότα στα βλέφαρα για να βλέπει με το στανιό επί 3 συνεχόμενες μέρες μοντέλα από τη Σουηδία να κάνουν αποτρίχωση χωρίς να τη χρειάζονται. Α, και μερικά χαστούκια για το arrogance.

6. Κάμερον Ντίαζ.

Όσοι νομίζουν ότι τη θυμόμαστε από τη Μάσκα, κάνουν λάθος, γιατί στη μάσκα ήμασταν όλοι προσηλωμένοι στον Τζιμ Κάρεϊ και το φοβερό Τζακ Ράσελ τεριέ που συμπρωταγωνιστούσε. Η πλατσομούρα, άβυζη και μάλλον ηλίθια Κάμερον είναι (στην καλύτερή της μέρα) για να τον παίζουν άπορα γεροντάκια σε γηροκομείο ή και στο δρόμο.

Ποινή: Πλαστική στη μύτη. ΧΩΡΙΣ αναισθησία.

7. Τζένιφερ Άνοστον.

Η Τζένιφερ είναι μια χαρά κορίτσι, υπό μία προϋπόθεση: Να είσαι η πεθερά της. Ούτε τσόντες γύρισε, ούτε περιπέτειες είχε, ούτε flash boobs, τίποτε. Τύπος και υπογραμμός. Και με τον Bradd... έφταιγε εκείνος.

Από την άλλη, αν ΔΕΝ είσαι πεθερά της, είναι εντελώς για τα μπάζα. Με μια μύτη που δεν αποφάσισε ποτέ αν θα φουσκώσει τώρα ή θα κάνει ιστορικό ντεμαράζ αφότου η ιδιοκτήτρια κλείσει τα 50, υποκριτικά ανύπαρκτη και με αρνητική σεξουαλική μάζα, η Τζένιφερ Άνιστον είναι ο ορισμός του “άνοστον” που αν ποτέ το πετύχεις πάνω στο κρεβάτι σου με ανοιχτά τα πόδια, το σκεπάζεις για να μην κρυώσει και την πέφτεις (με τις κάλτσες) στον καναπέ.

Ποινή: Να γίνει σύμβουλος γάμου των Μπρατζολίνων (Μπραντ Πιτ – Αντελίνα Τζολί για τους απαίδευτους).

Μπάζα τέλος!