Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Πολιτική ορθότητα

Τα ΄χω πάρει. Τα έχω πάρει και δεν τα αφήνω με τίποτα και για κανένα λόγο. Και σήμερα τα έχω πάρει με την πολιτική ορθότητα, η οποία πίσω από ένα "τείχος ευπρέπειας" εξαφανίζει την ίδια την πραγματικότητα. Δεν απέχει και πολύ από την Οργουελιανή αντιστροφή των εννοιών.

Κάπου εδώ, να σημειώσω (για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι) ότι στο αριστούργημα του Τζορτζ Όργουελ 1984, πολλές λέξεις αντικαθίστανται από το... αντίθετό τους. Η "ήττα" λέγεται "νίκη" (χωρίς απαραίτητα η νίκη να λέγεται "ήττα") υποστηρίζοντας πάντα το δόγμα "η άγνοια είναι δύναμη".


Πάμε λοιπόν σε μερικές πολιτικές ορθότητες που προκαλούν εκδήλωση του συνδρόμου ΣΕΧ (σύφιλη-έιτζ-χολέρα) και με κάνουν να ξερνάω μέχρι κι από τους δακρυϊκούς πόρους:

1. Άτομα με ειδικές ικανότητες. Η πρώτη αντίδραση είναι να σκεφτείς ότι πρόκειται για κανένα Ζούπερμαν, Ράμπο, Μαγκάιβερ, Λέγκολας (για τα ψώνια που συνεχίζουν να ασχολούνται με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών αφότου τον βίασε ο Πίτερ Τζάκσον, μέχρι τότε γνωστός για ταινίες όπως Braindead και Meet the Feebles -έπη!). Στη χειτότερη περίπτωση... Τσακ Νόρις (ο οποίος μέσα στα γένια του κρύβει άλλη μια εφεδρική γροθιά για ώρα ανάγκης). Όχι, φίλε μου, όχι αγαπημένε μου φίλε και φίλτατε. Ως άτομα με ειδικές ικανότητες αναγνωρίζονται αυτοί που μέχρι πρότεινος αποκαλούσαμε ανάπηρους, σακάτηδες ή (λίγο πριν η πολιτική ορθότητα θριαμβεύσει απέναντι στη λογική) άτομα με ειδικές ανάγκες.

Θεωρία συνωμοσίας: Όσο πιο light και λιγότερο ενδεικτικός της κατάστασης είναι ένας χαρακτηρισμός, τόσο λιγότερο ευαίσθητοι γινόμαστε απέναντι στην πραγματικότητα που αντιπροσωπύει. [ΟΚ, δύο τριπακωμένοι Ελ μου το είπαν αυτό ένα βράδι που τα έπινα με τον Κθούλου στα Εξάρχεια.] Αλλά, λέω, μήπως...; Μπα...


2. Celebrities. Ναι, θα ασχοληθώ αρκετές φορές με αυτή την κατηγορία. Ελπίζω. Αν μου το επιτρέψει η αγωγή μου. Ή οι αγωγές τους. Τέλος πάντων, πάμε στις celebrities. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ άνθρωπε που σου μάθαν να διαβάζεις και ως εκ τούτου έμπλεξες σε αυτό εδώ το blogύδριο, ποιοι αποκαλούνται celebrities; Είναι μια καταπληκτική κάστα ανθρώπων που... χμ... κάνει... ε...... χμ... είναι... ε... βασικά ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΟΘΟΝΗ (το πόσο μικρή θεωρείται μια οθόνη Plasma 60 ιντσών και άνω θα το εξετάσουμε σε άλλο κεφάλαιο). Δε λέω, μερικοί γράφουν και κανένα τραγουδάκι που θα ξεχαστεί μετά από 2 μήνες, άλλοι γυρνάνε μια ταινία που θα τους κάνει παγκωσμίως αγνώστους και μια δυο πηδιόλες θα γυρίσουν τσόντες, όπως η γνωστή ξανθιά που έχασε τα καλλιστεία για μια γκριμάτσα και έκτοτε εξελίσσεται σε πρώτης γραμμής ψωλαποβάθρα. That's celebrities for you, Greek Geek. Και όλους αυτούς, εσύ κάθεσαι και τους χαζεύεις στη μικρή οθόνη (είπαμε, άλλη φορά τα μεγέθη τηλεοράσεων) της καθημερινότητάς σου, τους αποθεώνεις με τις θεαματικότητες που τους προσφέρεις, τους δίνεις λόγο ύπαρξης αναγνωρίζοντας τις φωτογραφίες τους και αντί να τους γυρίσεις την πλάτη και να ασχοληθείς με λίιιιγο πιο αξιόλογους ανθρώπους, των οποίων η παραγωγή να μην είναι αποκλειστικά πνευματικές κουράδες, χλιαρά πορνό και τραγούδια της τσιχλόφουσκας (ναι ρε, υπάρχουν και τέτοιοι, αλλά δεν κάνουν τόσο θόρυβο όσο οι άδειοι τενεκέδες) εσύ συνεχίζεις να τους τρέφεις και να τρέφεσαι από τα σκατά που σε κερνάνε με αστραφτερό χαμόγελο.

3. Διακοπή κύησης. Κλινικά αποστειρωμένα πράγματα. Σα να λέμε, κατεβάζεις ένα διακοπτάκι. Ή πιέζεις ένα μπουτόν (πολύ μου έχει λείψει αυτή η λέξη, χαμένη στα μεταφρασμένα βιβλία της δεκαετίας του '70 και '80). Το κύημα. Η διακοπή. Το κύημα θυμίζει "αποκύημα" που συνήθως είναι "φαντασίας", οπότε "so what" ενώ η διακοπή, θυμίζει "διακοπές", χαρά, ήλιος θάλασσα, λίγο κρασί και τ' αγόρι μου, το κορίτσι μου, ό,τι προτιμάει ο καθένας κι η καθεμία, ταμπέλες δε βάζουμε. Αν δεν το μυριστήκατε τόση ώρα, μιλάμε για την ΕΚΤΡΩΣΗ. Όχι δεν είμαι pro-life. Αναμφισβήτητα κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να επιλέγει μόνη για ό,τι αφορά στο σώμα της (τα "δικαιώματα" του "πατέρα" δεν εξετάζονται εδώ). Ωστόσο, αν το κάνεις, να το λες με το όνομά του και χωρίς εξωραϊσμούς και αποστειρωμένες διατυπώσεις.

4. Κάτι που ξεφεύγει λίγο από την πολιτική ορθότητα, αλλά επειδή και πάλι έχει να κάνει με διατύπωση που "κοροϊδεύει" θα το θίξω. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. Για να δούμε, τι είναι μια "εξέταση"; Μια εξέταση (εξαιρούνται οι ιατρικές, προφανώς) είναι μία δοκιμασία, μετά το τέλος της οποίας αν έχει επιτευχθεί ένας ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ο εξεταζόμενος θωρείται ότι έχει πετύχει. Σα να λέμε:
-Που θέλεις να "μπεις" πουλάκι μου;
-Στη Τζούλια
-Σε ποια σχολή εννοώ
-Στην Ιατρική
-Ωραία, βγάλε 19.75 και μπήκες.

Δεν έχει σημασία αν όλοι οι άλλοι εκτός από εσένα γράψουν 20 στρογγυλό. Σου λένε από πριν ότι 19.75 φτάνει, σώνει, τέλος. Ξέρεις από πριν τι χρειάζεσαι. ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Αυτό που συμβαίνει είναι πανελλήνιοι "διαγωνισμοί". Τρεχάτε όλοι και οι πρώτοι ελεηθήσονται. "Μα πόσο ρε παιδιά;" "Ρε τρεχάτε και μη ρωτάτε! Άμα έρθεις πρώτο θα σου το πούμε να χαρείς να σου πάει και αμαξάκι ο μπαμπάς που πέρασες Νομική Κομοτηνής για να κάνεις delivery τα επόμενα 6-26 χρόνια".

Αυτά με τις πολιτικές ορθότητες. Ελπίζω να μη χρειαστεί να επανέλθω στο θέμα.


Κατακλείδα: Μια ανατριχιαστική προφητεία για το μέλλον

Άνθρωποι κατωτέρου του μέσου αναστήματος*
Άνθρωποι κατωτέρου του μέσου αναστήματος
το παιδί μας κάνει

Άνθρωποι κατωτέρου του μέσου αναστήματος
Άνθρωποι κατωτέρου του μέσου αναστήματος
κι όπου το πονεί να γιάνει...




*γιατί το "νάνι" ακούγεται όπως το "νάνοι" και πλέον δεν προσβάλλουμε τους συνανθρώπους μας για τα σωματικά τους χαρακτηριστικά!!!



1 σχόλιο:

  1. Ευτυχώς ο γάργαρος και γλαφυρός τρόπος γραφής σου δεν μας αφήνει να "αποκοιμηθούμε"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή