Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Volkswagen Μέρος 1ο - Γέννηση και κωλοτρυπίδα


Ε, λοιπόν αυτή τη μάρκα δεν την αντέχω με τίποτε. Οι λόγοι; ΑΠΕΙΡΟΙ! Πάμε λοιπόν να αποδομήσω (και αν τα καταφέρω να ΣΟΔΟΜΙΣΩ) αυτή τη μάρκα αυτοκινήτων που για εκατομμύρια ηλιθίων είναι "Love brand". Τι κωλοτρυπιδιά κι αυτή και πώς την ψώνισε ο κόσμος; Love brand η VW...
Αλλά ας αφήσουμε τα αποσμασματικά ξεσπάσματα και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.


Αυτή η γαμημένη εταιρία ιδρύθηκε στη Γερμανία το 1937. Θυμάται κανείς τι γινόταν τον καιρό εκείνο στη Γερμανία; Ε; Κανείς; Ο ψηλός εκεί πίσω; Μούγκα ε; Λοιπόν το 1937 στη Γερμανία, στην εξουσία βρισκόταν το Ναζιστικό κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ. Σας θυμίζει κάτι το όνομα; Όχι, δεν είναι ολυμπιονίκης στη συγχρονισμένη κολύμβηση, λυπάμαι. Άλλος; Καλά, μην κουράζεστε, μόλις δύο χρόνια αργότερα ο Χίτλερ, το ναζιστικό κόμμα και η Γερμανία (συλλογική ευθύνη, ε; mwahahahaha) ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΠΛΑΝΗΤΗ, εξοντώσανε μερικά εκατομμύρια κόσμο στα κρεματόρια (με εξαιρειτικά μηχανοργανωμένο, οικονομικό και αποδοτικό τρόπο) και εδώ στην Ελλάδα μας κάνανε την κωλοτρυπίδα μορταδέλα με την κατοχή τους.
Ωραία, τώρα αναγνωρίζουμε όλοι το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου ιδρύθηκε το Love brand του κάθε μαλάκα που πάει να αγοράσει Polo TSi (τσσσσ ρε κουραδόμαγκα).
Βέβαια, μια επιχείρηση, εταιρία, βιομηχανία -ό,τι στο διάολο δραστηριοποιείται οικονομικά σε μία χώρα- δε φέρει ευθύνη για το υπόλοιπο πλαίσιο, ε; Τι φταίει η VW που τότε ήταν στην εξουσία όλοι οι τύποι με αγκύλωση στο δεξί χέρι από τις άπειρες ώρες μαλακίας που βαράγανε;
Πόπο, γουστάρω τόσο πολύ την κλιμάκωση που κοντεύω να πάθω συγγραφικό πριαπισμό.
Γιατί, φίλε αναγνώστη, αγαπημένε μου άνθρωπε που χάνεις το χρόνο σου διαβάζοντας τις ασυναρτησίες μου, η Volkswagen ιδρύθηκε ως δημόσια εταιρεία από την τότε κυβέρνηση. Ποιοι ήταν τότε κυβέρνηση; Έρε καύλες... Κυβέρνηση ήταν οι Ναζί. Άρα έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία που τη γέννησε το ίδιο το κίνημα του ναζισμού, εξυπηρετώντας την ιδεολογία και τα συμφέροντά του (αν θέλετε ανάλυση πάνω σε αυτό, υπάρχουν σαφώς πιο έμπειροι από εμένα για να σας τα αναλύσουνε, εμένα μου αρέσει να κράζω).
Παρένθεση, για ένα μικρό κερασάκι στην τούρτα της δημιουργίας της Love Brand του 35ρη γκαζιάρη με τη φαλάκρα, το πατομπούκαλο και το σκεμπέ: οι εκτάσεις πάνω στις οποίες δημιουργήθηκε το εργοστάσιο, πάρα πολύ δημοκρατικά ΔΗΜΕΥΤΗΚΑΝ.
Και δεκαετίες αργότερα, ερχόταν ο κάθε ανιστόρητος χίπης με τη μούργα στον εγκέφαλο να συναγωνίζεται σε πυκνότητα μόνο τη μούργα που είχε κάνει κρούστα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών του, να γυρίσει τον κόσμο, την Ευρώπη, την Ελλάδα ή έστω τα Πετράλωνα, με VW σκαραβαίο (το πρώτο παιδί της ναζιστοεταιρίας, γεννημένο μέσα στη ναζιστοεποχή), ή Caravan (γιατί χωρούσε πολλούς άπλυτους) διαδηλώνοντας υπέρ της ειρήνης, του ελεύθερου έρωτα και ζητώντας παγκόσμιο αφοπλισμό και τάρτα φράουλα χωρίς σαντιγί.

Σκουπίζω το πληκτρολόγιο από τα ψωλοχύματα και συνεχιζω.

Ένας δεύτερος λόγος που σιχαίνομαι την εν λόγω εταιρία, είναι γιατί στηρίχτηκε στη μεγαλοφυΐα του Πόρσε. Του Φερδινάνδου Πόρσε, ιδρυτή της Πόρσε. Ο ξεκωλιάρης έδωσε γη και ύδωρ στο Χιτλερικό καθεστώς, κι αντί να κάτσει στ' αυγά του να φτιάχνει αμαξάρες για λίγους που τις θαυμάζουν όλοι, πήγε κι ήπιε ότι ψωλοζούμι τον κεράσανε, έστησε κωλαράκι και σχεδίασε αυτοκινητάκια για το γερμανικό λαό, για να μπορεί η φράου Χέλγκα να περιδιαβαίνει το αποεβραιοποιημένο Βερολίνο της και ο κάθε Φον Μπήχτον να κάνει παρελάσεις στον κατακτημένο κόσμο με οχήματα γερμανικης κατασκευής. Ναι, τα Kubelwagen, τα γνωστά "τζιπ" του Γερμανικού Στρατού πατήσανε πάνω στο διάσημο "σκαθάρι" και εκτός του ότι με τα ζουμιά του λερώσανε την ανθρωπότητα, με κάνανε να μη θέλω να δω Πόρσε ούτε ζωγραφιστή. Παρ' ότι είναι ΓΑΜΩ τα αυτοκίνητα.ΟΚ, το παίρνω πίσω. Γαμώ τον Πόρσε, αλλά και γαμώ οι Πόρσε.

Αφήνω το Φερδινάνδο όμως να αναπαυτεί σε όποια κόλαση τον ξέρασε στη γη και ύστερα τον πήρε πάλι πίσω και συνεχίζω.

Σα να μην έφτανε που από τα γενοφάσκια της η NaziLoveBrand VW έλουσε με λάσπη το όνομα της Πόρσε, δες φίλε αναγνώστη, ποιες άλλες εταιρίες θρύλους και ιερά τέρατα της αυτοκίνησης έχει απορροφήσει (στο λαιμό να της κάτσουν):

Audi. Όχι, ρε φίλε, θα πεις, γνωστό. Ναι, αλλά δεν παύει να μου τη σπάει, γιατί πάντα θεωρούσα την Audi πρωτοπόρο εταιρία, αυτοκινητοβιομηχανία με αρχίδια και όχι αρχίδια αυτοκινητοβιομηχανία. Όσοι θυμούνται τι εργαλεία κατέβαζε στα ράλι η Audi τις θρυλικές εποχές του Group B, θα καταλάβουν, οι υπόλοιποι ας ανοίξουν το Google να θαυμάσουν.

Auto Union. ΟΚ, χέστηκε ο περισσότερος κόσμος, δε θα επεκταθώ.

NSU. Βλέπω να με κοιτάτε σαν ηλίθιοι, γι' αυτό δε θα επεκταθώ ούτε κι εδώ (αλλά δείτε ποια ήταν η NSU).

Automobili Lamborghini S.p.A. Ε, τι; Ιεροσυλία; Και καλά οι λοιπές ήταν γερμανικές, ας τις πάρει ας τις φάει ας τις καπνίσει, ας τις κάνει κλύσμα. Αλλά τη Λαμποργκίνι; Τη Λαμποργκίνι γαμώ το φελέκι μου!

Bentley Motors Ltd. Πλάκα κάνεις, ε; Όχι, που να ξεράσω χολή από τα μάτια. Και καλά οι Ιταλοί είναι επιρρεπείς σε παρεκκλίνουσες συμπεριφορές. Μαφίες έχουνε, πουτάνες έχουνε, πίτσες φτιάχνουνε, ε, βαράνε και κανόνια και ξεπουλιούνται. Οι Εγγλεζάρες; Οι Λόρδοι από ΤΟ ΝΗΣΙ; Που πεθάνανε σαν τις μυΐγες (ναι ρε, έτσι θα το γράφω) πάνω από τη μάγχη για να μην περάσει το στενό ο Αττίλας, οι ίδιοι πήγανε και πουληθήκανε στα Γερμανά του μετέπειτα; Σε λίγο θα πιστέψω ότι οι Άγγλοι είναι κατά συρροήν ομοφυλόφυλοι...

Bugatti Automobiles S.A.S. Τι Λωζάνη τι Κοζάνη, θα μου πείτε και θα έχετε και δίκιο. Άμα έχεις ακούσει ότι φάγανε τη Λαμποργκίνι, η Μπουγκάτι είναι μία από τα ίδια. Και πάλι, ρε παιδιά, μια δυσπεψία μου την προκαλεί.

Μέχρι στιγμής, όλες οι απορροφηθείσες μάρκες (και όχι "μπράντες" γαμημένοι συνάδελφοι διαφημιστές) είναι λίγο πολύ άπιαστα όνειρα, κάτι σε μέταλλο για χερογλύκανο και ο νοών... την έχει παίξει με Lamborghini Gallardo γυρνώντας την τελευταία στιγμή σελίδα για να χύσει πάνω στα μούτρα της Τατιάνας Στεφανίδου, από σεβασμό στο αυτοκίνητο (κι όχι επειδή καύλωσε με τη συνέντευξη της κατινορεπλίκας).
Πάμε να δούμε ποια "ανθρώπινα" αυτοκίνητα κατάπιε ο βόθρος που λέγεται VW και τι ξερατά παρήγε με το σήμα τους.

SEAT! Χρόνια πριν, όταν η Σερβία, η Κροατία και μερικές ακόμη χώρες απαρτίζαν ακόμη τη Γιουγκοσλαβία (λέμε τώρα...), η SEAT ήταν μια όμορφη ισπανική εταιρία που έβγαζε ΓΑΜΑΤΑ αμαξάκια όπως το φοβερό Ibiza με το system Porsche κινητήρα. Σίγουρα είχε φάει και λίγο δαχτυλάκι από τη Fiat κατά καιρούς, αλλά τα προσχήματα τηρούντο, τα αμάξια ήταν ενδιαφέροντα και ΔΕΝ ΗΤΑΝ VW!
Τόσα χρόνια μετά, η SEAT έχει μετατραπεί σε "σπατανέικη εκδοχή" της VW. Ό,τι ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ να παράξουν με το σήμα της VW, αλλά ξέρουν ότι θα πουλήσει στα σπατάνια της υφηλίου (για τους σπαταναίους και τις λοιπές φυλές, σε άλλο άρθρο-λίβελο) το πουλάνε ως SEAT.

Škoda! Ναι, ένα από τα καμάρια του υπαρκτού σοσιαλισμού, μετά την πτώση του τείχους έπεσε στα τέσσερα για να φάει το βρόμικο ψωμί (από σίκαλη) που τους πάσαραν τα γερμανά. Η λογική πίσω από την απόκτηση της Škoda, υποθέτω, ήταν περίπου η εξής: Μπορεί να μας έφτιαξε το ναζιστικό κόμμα, μπορεί να ζέχνουμε ιστορικώς, αλλά πλέον έχουμε γίνει ένα σύμβολο, ένα love brand βρε αδερφέ, δε μπορούμε να πουλάμε σε γύφτους και σε κόσμο που δε θέλουμε να μας χαλάει το εταιρικό προφίλ. Ναι, αλλά πρέπει να πουλάμε. Ε, θα τα πουλάμε ως Škoda! Τέλος.


Scania! Ναι, το 'χω βάνει του 'χω φορτώνει το σαραντατρίω (δες σχετικό βίντεο στο Youtube και χέσε μας εσύ που δεν έπιασες την αναφορά). Τα καργιόλια πήγανε κι αγοράσανε και τα Σκάνια! Που το έχει ο Βάγγος εικόνισμα, με το σταυρό το φωτεινό στη μάσκα (να το βλέπεις νύχτα και να σε πηγαίνει τσιρλιπιπί ότι ήρθε δευτέρα παρουσία και θα πάρεις απουσία). Δεν αφήκαν τίποτις...


Κι άλλες μάρκες, πολλές, που στ' αρχίδια σας κι όλας, γι' αυτό δεν τις γράφω.

Κάπου εδώ θα κλείσω το πρώτο μέρος του VW ξεκατινιάσματος, γιατί ο μέσος πίθηκος που διαβάζει το Blog μου (ναι, ρε, εσύ!) έχει ένα maximum όριο χαρακτήρων που μπορεί να περάσουν από τον αμφιβλιστροειδή του πριν νυστάξει και πέσει με το κεφάλι πάνω στο πληκτρολόγιο χάνοντας αμετάκλητα τη σελίδα του blog.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου